catus
: Catus
Français
Étymologie
- Du latin casus (« cas »).
Nom commun
| Invariable |
|---|
| catus \ka.ty\ |
catus \ka.ty\ masculin
Traductions
Prononciation
- Vosges (France) : écouter « catus [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | catus | cată | catum | catī | catae | cată |
| Vocatif | cate | cată | catum | catī | catae | cată |
| Accusatif | catum | catăm | catum | catōs | catās | cată |
| Génitif | catī | catae | catī | catōrŭm | catārŭm | catōrŭm |
| Datif | catō | catae | catō | catīs | catīs | catīs |
| Ablatif | catō | catā | catō | catīs | catīs | catīs |
catus
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | catus | catī |
| Vocatif | cate | catī |
| Accusatif | catum | catōs |
| Génitif | catī | catōrum |
| Datif | catō | catīs |
| Ablatif | catō | catīs |
catus masculin
- Variante de cattus.
Références
- [1] « catus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage