scuta
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| scutum | scutums |
| \sky.tɔm\ | |
| scutum | scuta |
| \sky.tɔm\ | \sky.ta\ |
scuta \sky.ta\ masculin
- Pluriel de scutum.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
- Forme collatérale de scutum (« bouclier » [originellement oval et creux]).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | scută | scutae |
| Vocatif | scută | scutae |
| Accusatif | scutăm | scutās |
| Génitif | scutae | scutārŭm |
| Datif | scutae | scutīs |
| Ablatif | scutā | scutīs |
scuta \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
Forme de nom commun
scuta \Prononciation ?\
Références
- « scuta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage