breken
Néerlandais
Étymologie
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | breek | brak |
| jij | breekt | |
| hij, zij, het | breekt | |
| wij | breken | braken |
| jullie | breken | |
| zij | breken | |
| u | breekt | brak |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | brekend | gebroken |
breken \bɾeː.kǝː\ transitif ou intransitif
- Briser, casser, rompre.
Noten breken.
- Briser des noix.
De stilte breken.
- Rompre le silence.
- (Religion) Het brood breken.
- Rompre le pain.
- (Technique) Cisailler.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Intransitif) Rompre, se casser, se briser.
Breken met een organisatie.
- Rompre avec une organisation, être en rupture de ban avec une organisation.
- (Technique) Se cisailler.
De bevestigingsbouten van het lager zijn gebroken.
- Les boulons de fixation du palier se sont cisaillés.
Dérivés
- aanbreken
- afbreken
- binnenbreken
- breekbaar
- breekboon
- breekbout
- breekgeld
- breekhamer
- breekhout
- breekijzer
- breekmes
- breekmolen
- breekplaat
- breekpunt
- breektuig
- breekwater
- brekelijk
- breker
- breking
- doorbreken
- echtbreken
- hoofdbreken
- inbreken
- kopbrekens
- losbreken
- onderbreken
- ontbreken
- opbreken
- openbreken
- stukbreken
- uitbreken
- verbreken
- vlagbreken
- wegbreken
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,6 % des Flamands,
- 99,4 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « breken [bɾeː.kǝː] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « breken [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]