aanbreken

Néerlandais

Étymologie

Composé de la particule séparable aan et du verbe breken briser »).

Verbe

Présent Prétérit
ik breek aan brak aan
jij breekt aan
hij, zij, het breekt aan
wij breken aan braken aan
jullie breken aan
zij breken aan
u breekt aan brak aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben breken aand aangebroken

aanbreken \Prononciation ?\ transitif ou intransitif (ergatif)

  1. Entamer (une bouteille).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Intransitif) Apparaître, débuter.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]