artus

Voir aussi : Artus

Latin

Étymologie

(Adjectif) Plutôt que[1] *arctus, du même radical que arma avec le sens initial de « fixé, noué ». → voir reor.
(Nom commun) Apparenté au grec ancien ἀρτύς, artýs.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif artus artă artum artī artae artă
Vocatif arte artă artum artī artae artă
Accusatif artum artăm artum artōs artās artă
Génitif artī artae artī artōrŭm artārŭm artōrŭm
Datif artō artae artō artīs artīs artīs
Ablatif artō artā artō artīs artīs artīs

artus \Prononciation ?\ ; première classe

  1. Étroit, serré.
    • artioribus laqueis tenere aliquem  (Cicéron. Verr. 1, 13)
      maintenir une personne dans des liens plus serrés.
  2. Resserré.
    • in artiores silvas carros abdiderunt  (César. G. 7, 18, 3)
      ils cachèrent leurs chariots dans des forêts suffisamment épaisses.

Variantes

Synonymes

Dérivés

  • artē étroitement, d'une manière serrée »)
  • artum espace étroit »)
  • arto serrer fortement, étroitement »)
    • adarto resserrer »)
    • artutus trapu »)
    • coarto serrer ; condenser, abréger »)
    • inarto resserrer, diminuer »)
  • exartus très étroit »)

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif artŭs artūs
Vocatif artŭs artūs
Accusatif artum artūs
Génitif artūs artuum
Datif artūi
ou artū
artubus
Ablatif artū artubus

artŭs \Prononciation ?\ masculin 4e déclinaison

  1. (Anatomie) (Rare au singulier) Articulation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

  • artua

Dérivés

  • articulus articulation »)
  • artuo disséquer »)
    • artuatim par morceaux »)
    • artuatus coupé par morceaux »)
    • deartuo démembrer, disloquer »)

Références

  • « artus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 167)
  • [1] « artus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage