arbitrarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | arbitrarius | arbitrariă | arbitrarium | arbitrariī | arbitrariae | arbitrariă |
| Vocatif | arbitrarie | arbitrariă | arbitrarium | arbitrariī | arbitrariae | arbitrariă |
| Accusatif | arbitrarium | arbitrariăm | arbitrarium | arbitrariōs | arbitrariās | arbitrariă |
| Génitif | arbitrariī | arbitrariae | arbitrariī | arbitrariōrŭm | arbitrariārŭm | arbitrariōrŭm |
| Datif | arbitrariō | arbitrariae | arbitrariō | arbitrariīs | arbitrariīs | arbitrariīs |
| Ablatif | arbitrariō | arbitrariā | arbitrariō | arbitrariīs | arbitrariīs | arbitrariīs |
arbitrarius \Prononciation ?\ ; première classe
- Arbitraire, douteux.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Arbitral.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Volontaire, voulu, délibéré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Catalan : arbitrari
- Français : arbitraire
- Espagnol : arbitrario
- Italien : arbitrario
- Occitan : arbitrari
- Portugais : arbitrário
Références
- « arbitrarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 152)