apro
Espéranto
Étymologie
- Du latin aper (« sanglier ») : « aper, apris ».
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | apro \ˈa.pro\ |
aproj \ˈa.proj\ |
| Accusatif | apron \ˈa.pron\ |
aprojn \ˈa.projn\ |
apro \ˈa.pro\ mot-racine UV
- (Zoologie) Sanglier (espèce).
Dérivés
- apra (de/du sanglier, relatif au sanglier)
Apparentés étymologiques
- verukapro : phacochère
Hyponymes
Méronymes
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « apro [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « apro [Prononciation ?] »
Voir aussi
- apro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- apro sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- apro sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "apr-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| apro \Prononciation ?\ |
apri \Prononciation ?\ |
apro \a.ˈprɔ\
- (Zoologie) Sanglier.
Italien
Étymologie
- Du latin aper.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| apro \ˈa.pro\ |
apri \ˈa.pri\ |
apro \ˈa.pro\ masculin
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe aprire | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (io) apro |
apro \ˈa.pro\
- Première personne du singulier de l’indicatif présent de aprire.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- Il tesoro della lingua italiana, Vocabolario nomenclatore illustrato Palmiro Premoli, 1920
Latin
Forme de nom commun
apro *\ˈa.pɾo\ masculin