amatus

Latin

Étymologie

Substantivation du participe du verbe amo  aimer »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amatus amatī
Vocatif amate amatī
Accusatif amatum amatōs
Génitif amatī amatōrum
Datif amatō amatīs
Ablatif amatō amatīs

amatus *\Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : amata)

  1. Amant, bien-aimé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif amatus amată amatum amatī amatae amată
Vocatif amate amată amatum amatī amatae amată
Accusatif amatum amatăm amatum amatōs amatās amată
Génitif amatī amatae amatī amatōrŭm amatārŭm amatōrŭm
Datif amatō amatae amatō amatīs amatīs amatīs
Ablatif amatō amatā amatō amatīs amatīs amatīs

amatus *\Prononciation ?\

  1. Participe passé masculin singulier de amo.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références