akiro

(Date à préciser) Composé de la racine akir (« acquérir ») et de la finale -o (substantif).

akiro \a.ˈki.ro\

1. Acquisition, obtention, fait d’acquérir.
   • Liaj rilatoj kun fama princa familio de Hindujo kaj liaj propraj riĉaĵoj malfermos al li la pordojn de la plej gravaj domoj; ili faciligos al li la akiron de scio, sperto, famo! — (Heinrich August Luyken, Mirinda amo, 1913 → lire en ligne)

     Ses relations avec une célèbre famille royale d’Inde et ses propres richesses lui ouvriront les portes des plus grandes maisons ; elles lui faciliteront l’acquisition de savoir, d’expérience, de notoriété !

2. Acquisition, chose que l’on a acquise ; trésor, butin.
   • La homaro fariĝis pli riĉa per unu nova grava akiro kaj eltiras el ĝi la plej vastan kaj diversforman utilon. — (L. L. Zamenhof, Esenco kaj Estonteco de la Ideo de Lingvo Internacia, 1898 → lire en ligne)

     L’humanité s’est enrichie d’une acquisition importante et nouvelle, et en tire la plus grande et la plus multiple utilité.

   • En la kestoj troviĝis du grandaj sakoj da oro, kaj kelke da fandaĵoj oraj; apud ili troviĝis tri boteletoj kaj tri sakoj da pafaĵo, kiuj estas granda akiro. — (Adolf Krafft, Robinsono Kruso, 1908 → lire en ligne)

     Dans les coffres, se trouvaient deux grands sacs d’or, et quelques objets fondus d’or ; non loin d’eux se trouvaient trois petites bouteilles et trois sacs de munitions, ce qui est une belle acquisition.

• \a.ˈki.ro\
• France (Toulouse) : écouter « akiro [a.ˈk̟i.ɾo] »