adventicius
Latin
Étymologie
- Dérivé de adventus (« advenu »), avec le suffixe -icius → voir nutricius et venaticius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | adventicius | adventiciă | adventicium | adventiciī | adventiciae | adventiciă |
| Vocatif | adventicie | adventiciă | adventicium | adventiciī | adventiciae | adventiciă |
| Accusatif | adventicium | adventiciăm | adventicium | adventiciōs | adventiciās | adventiciă |
| Génitif | adventiciī | adventiciae | adventiciī | adventiciōrŭm | adventiciārŭm | adventiciōrŭm |
| Datif | adventiciō | adventiciae | adventiciō | adventiciīs | adventiciīs | adventiciīs |
| Ablatif | adventiciō | adventiciā | adventiciō | adventiciīs | adventiciīs | adventiciīs |
adventicius \Prononciation ?\
- Venant du dehors.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Accidentel, survenu.
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : adventitious
- Français : adventice, adventif
Références
- « adventicius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage