nutricius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | nutricius | nutriciă | nutricium | nutriciī | nutriciae | nutriciă |
| Vocatif | nutricie | nutriciă | nutricium | nutriciī | nutriciae | nutriciă |
| Accusatif | nutricium | nutriciăm | nutricium | nutriciōs | nutriciās | nutriciă |
| Génitif | nutriciī | nutriciae | nutriciī | nutriciōrŭm | nutriciārŭm | nutriciōrŭm |
| Datif | nutriciō | nutriciae | nutriciō | nutriciīs | nutriciīs | nutriciīs |
| Ablatif | nutriciō | nutriciā | nutriciō | nutriciīs | nutriciīs | nutriciīs |
nūtrīcius \Prononciation ?\ masculin (comparatif nutricior, superlatif nutricissimus)
- Qui nourrit, qui élève, nourricier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « nutricius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage