adeptus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ădeptŭs | ădeptūs |
| Vocatif | ădeptŭs | ădeptūs |
| Accusatif | ădeptum | ădeptūs |
| Génitif | ădeptūs | ădeptuum |
| Datif | ădeptūi ou ădeptū |
ădeptibus |
| Ablatif | ădeptū | ădeptibus |
ădeptŭs \Prononciation ?\ masculin 4e déclinaison
- Acquisition.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | adeptus | adeptă | adeptum | adeptī | adeptae | adeptă |
| Vocatif | adepte | adeptă | adeptum | adeptī | adeptae | adeptă |
| Accusatif | adeptum | adeptăm | adeptum | adeptōs | adeptās | adeptă |
| Génitif | adeptī | adeptae | adeptī | adeptōrŭm | adeptārŭm | adeptōrŭm |
| Datif | adeptō | adeptae | adeptō | adeptīs | adeptīs | adeptīs |
| Ablatif | adeptō | adeptā | adeptō | adeptīs | adeptīs | adeptīs |
ădeptus \Prononciation ?\ masculin
- Participe passé de adipiscor.
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « adeptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage