Lacturnus
Latin
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier | 
|---|---|
| Nominatif | Lacturnus | 
| Vocatif | Lacturne | 
| Accusatif | Lacturnum | 
| Génitif | Lacturnī | 
| Datif | Lacturnō | 
| Ablatif | Lacturnō 
 | 
Lacturnus \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Divinité qui, selon saint Augustin favorise la lactescence des épis.
- Praefecerunt ergo Proserpinam frumentis germinantibus, geniculis nodisque culmorum deum Nodutum, inuolunmentis folliculorum deam Volutinam; cum folliculi patescunt, ut spica exeat, deam Patelanam, cum segetes nouis aristis aequantur, quia ueteres aequare hostire dixerunt, deam Hostilinam; florentibus frumentis deam Floram, lactescentibus deum Lacturnum, maturescentibus deam Matutam; cum runcantur, id est a terra auferuntur, deam Runcinam. — (Augustin, De civitate Dei, IV)- ils ont fait présider Proserpine aux germes des blés, le dieu Nodatus aux nœuds du tuyau, la déesse Volutina à l’enveloppe de l’épi ; vient ensuite Patelana, quand l’épi s’ouvre ; Hostilina, quand la barbe et l’épi sont de niveau; Flora, quand il est en fleur; Lacturnus, quand il est en lait ; Matuta, quand il mûrit; Runcina, quand on le coupe. — (trad.)
 
 
Références
- « Lacturnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage