Eros
Allemand
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | (der) Eros |
| Accusatif | (den) Eros |
| Génitif | (des) Eros |
| Datif | (dem) Eros |
Eros masculin
- (Divinité) Éros (dieu grec).
Prononciation
Anagrammes
Anglais
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Anagrammes
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Catalan
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Espagnol
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Italien
Étymologie
Nom propre
Eros \ˈɛ.ros\
- (Mythologie grecque) Éros, dieu de l’amour, dans la mythologie grecque. Le personnage d’Éros est souvent utilisé comme figure allégorique représentant le désir ou le plaisir sexuels, ou plus généralement la pulsion de vie, et souvent opposé à Thanatos, dieu de la Mort.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- Eros (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
- Eros sur l’encyclopédie Vikidia (en italien)
Références
- « Eros », dans Sapere.it, Encyclopédie et dictionnaire italien en ligne, De Agostini Editore → consulter cet ouvrage
Latin
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Eros |
| Vocatif | Eros |
| Accusatif | Erotem |
| Génitif | Erotis |
| Datif | Erotī |
| Ablatif | Erotĕ
|
Eros masculin singulier
- Éros, l’Amour personnifié.
- Nom de plusieurs personnages, en particulier d’esclaves et d’affranchis.
Quasi-synonymes
Apparentés étymologiques
- eroticus (« érotique »)
- erotopaegnia (« poésie érotique »)
Dérivés dans d’autres langues
Prononciation
Voir aussi
- Eros sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Eros », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Luxembourgeois
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros.
Néerlandais
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Eros [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Eros [Prononciation ?] »
Portugais
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros.
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | Eros | Erosa | Erosi |
| Accusatif | Erosa | Erosa | Erose |
| Génitif | Erosa | Erosov | Erosov |
| Datif | Erosu | Erosoma | Erosom |
| Instrumental | Erosom | Erosoma | Erosi |
| Locatif | Erosu | Erosih | Erosih |
Eros \Prononciation ?\ masculin animé
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Eros |
| Génitif | Erota |
| Datif | Erotovi ou Erotu |
| Accusatif | Erota |
| Vocatif | Erote |
| Locatif | Erotovi ou Erotu |
| Instrumental | Erotem |
Eros \Prononciation ?\ masculin animé
- (Mythologie) Éros.
- být ve službách Erota, être au service d’Éros (être esclave de l’Amour).
Variantes orthographiques
Synonymes
Dérivés
- Erotův, d’Éros
Apparentés étymologiques
Prénom
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Eros |
| Génitif | Erose |
| Datif | Erosi |
| Accusatif | Erose |
| Vocatif | Erosi |
| Locatif | Erosi |
| Instrumental | Erosem |
Eros \Prononciation ?\ masculin animé
- Éros, prénom latin.
písně italského zpěváka Erose Ramazzottiho.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
- Erosův, d’Éros
Voir aussi
- Eros sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin Eros.
Nom propre
Eros \Prononciation ?\
- (Mythologie) Éros (dieu grec).