Caria
: caria
Conventions internationales
Étymologie
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom scientifique
Caria féminin singulier
- (Entomologie) Genre de papillons américains de la famille des Riodinidae.
Hyperonymes
- Riodinidae
Hyponymes
- Caria ino
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes
Italien
Étymologie
Nom propre
| Nom propre |
|---|
| Caria |
Caria \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- Caria (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Καρία, Karía.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Cariă |
| Vocatif | Cariă |
| Accusatif | Cariăm |
| Génitif | Cariae |
| Datif | Cariae |
| Ablatif | Cariā
|
Cārĭa féminin singulier
- (Toponyme) Carie.
Holonymes
Méronymes
Dérivés dans d’autres langues
Prononciation
- \ˈkaː.ri.a\, [ˈkäːriä] (Classique)
- \ˈka.ri.a\, [ˈkäːriä] (Ecclésiastique)
Références
- « Caria », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin Caria.
Nom propre
Caria [kaˈɾio̞] (graphie normalisée) féminin
- Carie, province d’Asie.
Gentilés et adjectifs correspondants
Voir aussi
- Caria sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage