Antonius
 : Antoníus
Latin
Étymologie
- D'origine inconnue.
Nom de famille
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | Antonius | Antoniī | 
| Vocatif | Antonie | Antoniī | 
| Accusatif | Antonium | Antoniōs | 
| Génitif | Antoniī | Antoniōrum | 
| Datif | Antoniō | Antoniīs | 
| Ablatif | Antoniō | Antoniīs | 
Antōnius masculin (pour une femme, on dit : Antonia)
- Nom gentilice romain porté, entre autres, par :
- Marcus Antonius Orator - Marcus Antonius Orator, homme politique et un orateur célèbre de la République romaine
 
- Marcus Antonius Creticus - Marcus Antonius Creticus, homme politique romain, fils du précédent et père des trois suivants
 
- Marcus Antonius - Marc Antoine, homme politique, triumvir et général romain.
 
- Gaius Antonius - Gaius Antonius, légat de Jules César durant la Guerre civile, gouverneur de Macédoine
 
- Lucius Antonius - Lucius Antonius, homme politique.
 
 
- (Au pluriel) Les partisans de Marc Antoine.
- Antonii. - La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Antonius | Antoniă | Antonium | Antoniī | Antoniae | Antoniă | 
| Vocatif | Antonie | Antoniă | Antonium | Antoniī | Antoniae | Antoniă | 
| Accusatif | Antonium | Antoniăm | Antonium | Antoniōs | Antoniās | Antoniă | 
| Génitif | Antoniī | Antoniae | Antoniī | Antoniōrŭm | Antoniārŭm | Antoniōrŭm | 
| Datif | Antoniō | Antoniae | Antoniō | Antoniīs | Antoniīs | Antoniīs | 
| Ablatif | Antoniō | Antoniā | Antoniō | Antoniīs | Antoniīs | Antoniīs | 
Antonius \Prononciation ?\
Prononciation
- \anˈtoː.ni.us\, [än̪ˈt̪oːniʊs̠] (Classique)
- \anˈto.ni.us\, [än̪ˈt̪ɔːnius] (Ecclésiastique)
Voir aussi
Références
- « Antonius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage