Creticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Κρητικός, krêtikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Creticus | Cretică | Creticum | Creticī | Creticae | Cretică |
| Vocatif | Cretice | Cretică | Creticum | Creticī | Creticae | Cretică |
| Accusatif | Creticum | Creticăm | Creticum | Creticōs | Creticās | Cretică |
| Génitif | Creticī | Creticae | Creticī | Creticōrŭm | Creticārŭm | Creticōrŭm |
| Datif | Creticō | Creticae | Creticō | Creticīs | Creticīs | Creticīs |
| Ablatif | Creticō | Creticā | Creticō | Creticīs | Creticīs | Creticīs |
Creticus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « Creticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage