меч
Étymologie
- Du vieux slave мєчь, mečĭ.
Nom commun
| Singulier | Forme de base | меч |
|---|---|---|
| Forme articulée courte | меча | |
| Forme articulée longue | мечът | |
| Pluriel | Forme de base | мечове |
| Forme articulée | мечовете | |
| Pluriel numéral | меча | |
меч \mɛʧ\ masculin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « меч [Prononciation ?] »
Russe
Étymologie
- Du vieux slave мєчь, mečĭ.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | меч | мечи́ |
| Génitif | меча́ | мече́й |
| Datif | мечу́ | меча́м |
| Accusatif | меч | мечи́ |
| Instrumental | мечо́м | меча́ми |
| Prépositionnel | мече́ | меча́х |
| Nom de type 4b selon Zaliznyak | ||
меч, meč \mʲet͡ɕ\ masculin inanimé
Vocabulaire apparenté par le sens
- меч figure dans le recueil de vocabulaire en russe ayant pour thème : Moscou.
Prononciation
- Russie : écouter « меч [mʲet͡ɕ] »