конечный
: Конечный
Russe
Étymologie
Adjectif
| Cas | Masculin | Neutre | Féminin | Pluriel | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | коне́чный | коне́чное | коне́чная | коне́чные | |
| Génitif | коне́чного | коне́чной | коне́чных | ||
| Datif | коне́чному | коне́чной | коне́чным | ||
| Accusatif | Animé | коне́чного | коне́чное | коне́чную | коне́чных |
| Inanimé | коне́чный | коне́чные | |||
| Instrumental | коне́чным | коне́чной коне́чною |
коне́чными | ||
| Prépositionnel | коне́чном | коне́чной | коне́чных | ||
| Forme courte | коне́чен | коне́чно | коне́чна | коне́чны | |
| Comparatif | |||||
| Superlatif | |||||
| Adjectif de type 1*a selon Zaliznyak | |||||
конечный, konečnyj \kɐˈnʲet͡ɕnɨɪ̯\
- Final, de fin.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Fini, qui a une fin.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- последний (« dernier »)
Antonymes
- бесконечный (« infini »)
Dérivés
- конечность (« extrémité du corps, finitude »)