грамота
Étymologie
- Du radical fléchi du grec ancien γράμμα, gramma.
Nom commun
| Singulier | Forme de base | грамота | 
|---|---|---|
| Forme articulée | грамотата | |
| Pluriel | Forme de base | грамоти | 
| Forme articulée | грамотите | 
грамота \Prononciation ?\ féminin
Russe
Étymologie
- Du radical fléchi du grec ancien γράμμα, gramma.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | гра́мота | гра́моты | 
| Génitif | гра́моты | гра́мот | 
| Datif | гра́моте | гра́мотам | 
| Accusatif | гра́моту | гра́моты | 
| Instrumental | гра́мотой гра́мотою | гра́мотами | 
| Prépositionnel | гра́моте | гра́мотах | 
| Nom de type 1a selon Zaliznyak | ||
грамота \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « грамота [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du radical fléchi du grec ancien γράμμα, gramma.
Nom commun
грамота