zenit
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | denit |
| Adoucissante | zenit |
| Durcissante | tenit |
zenit \ˈzẽː.nit\
- Forme mutée de denit par adoucissement (d > z).
Anagrammes
Espagnol
Nom commun
zenit \Prononciation ?\ masculin
- Variante de cenit.
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage (cenit)
Étymologie
- Du latin zenit.
Nom commun
zenit \ze.ˈnit\
Italien
Étymologie
- Du latin zenit.
Nom commun
zenit \ˈdzɛ.nit\ masculin
Variantes
Dérivés
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
Nom commun
zenit indéclinable masculin
Références
- « zénith », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin zenit.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | zenit | zenity |
| Génitif | zenitu | zenitů |
| Datif | zenitu | zenitům |
| Accusatif | zenit | zenity |
| Vocatif | zenite | zenity |
| Locatif | zenitu | zenitech |
| Instrumental | zenitem | zenity |
zenit \Prononciation ?\ masculin inanimé
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage