vraný
: vrány
Étymologie
- Du vieux slave вранъ, vranŭ.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | vraný | vraná | vrané | |
| vocatif | vraný | vraná | vrané | ||
| accusatif | vraného | vraný | vranou | vrané | |
| génitif | vraného | vrané | vraného | ||
| locatif | vraném | vrané | vraném | ||
| datif | vranému | vrané | vranému | ||
| instrumental | vraným | vranou | vraným | ||
| pluriel | nominatif | vraní | vrané | vraná | |
| vocatif | vraní | vrané | vraná | ||
| accusatif | vrané | vraná | |||
| génitif | vraných | ||||
| locatif | vraných | ||||
| datif | vraným | ||||
| instrumental | vranými | ||||
vraný \ˈvraniː\
Synonymes
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes
- vrány, corneilles
- vraní, de corneille
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage