virtuos
: virtuós
Allemand
Étymologie
- De l’italien virtuoso.
Adjectif
| Nature | Terme | |
|---|---|---|
| Positif | virtuos | |
| Comparatif | virtuoser | |
| Superlatif | am virtuosesten | |
| Déclinaisons | ||
virtuos \vɪʁtuˈoːs\ ou \vɪʁtuˈʔoːs\
Prononciation
- Berlin : écouter « virtuos [vɪʁtuˈoːs] »
Étymologie
- De l’italien virtuoso.
Adjectif
| Déclinaison de virtuos | Positif | ||
|---|---|---|---|
| Singulier | Indéfini | Commun | virtuos |
| Neutre | virtuost | ||
| Défini | Masculin | virtuose | |
| Autres | virtuosa | ||
| Pluriel | virtuosa | ||
virtuos \Prononciation ?\
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | virtuos | virtuosen |
| Pluriel | virtuoser | virtuoserna |
virtuos \Prononciation ?\ commun
Étymologie
- De l’italien virtuoso.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | virtuos | virtuosové |
| Génitif | virtuosa | virtuosů |
| Datif | virtuosovi | virtuosům |
| Accusatif | virtuosa | virtuosy |
| Vocatif | virtuose | virtuosové |
| Locatif | virtuosovi | virtuosech |
| Instrumental | virtuosem | virtuosy |
virtuos \Prononciation ?\ masculin animé (pour une femme, on dit : virtuoska)
- Virtuose.
- klavírní virtuos, virtuose du clavier.
Dérivés
- virtuózní
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- virtuos sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)