vicluigita
Espéranto
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vicluigita \vit͡s.lu.i.ˈgi.ta\ |
vicluigitaj \vit͡s.lu.i.ˈgi.taj\ |
| Accusatif | vicluigitan \vit͡s.lu.i.ˈgi.tan\ |
vicluigitajn \vit͡s.lu.i.ˈgi.tajn\ |
vicluigita \vit͡s.lu.i.ˈɡi.ta\
- Sous-loué (donné en sous-location)
Antonymes
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | vicluigis | vicluigas | vicluigos |
| Participe actif | vicluiginta(j,n) | vicluiganta(j,n) | vicluigonta(j,n) |
| Participe passif | vicluigita(j,n) | vicluigata(j,n) | vicluigota(j,n) |
| Adverbe actif | vicluiginte | vicluigante | vicluigonte |
| Adverbe passif | vicluigite | vicluigate | vicluigote |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | vicluigus | vicluigu | vicluigi |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
vicluigita \vit͡s.lu.i.ˈɡi.ta\
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « vicluigita [Prononciation ?] »