vicluita
Espéranto
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vicluita \vit͡s.lu.ˈi.ta\ |
vicluitaj \vit͡s.lu.ˈi.taj\ |
| Accusatif | vicluitan \vit͡s.lu.ˈi.tan\ |
vicluitajn \vit͡s.lu.ˈi.tajn\ |
vicluita \vit͡s.lu.ˈi.ta\
- Sous-loué (pris en sous-location)
Antonymes
- vicluigita : sous-loué (donné en sous-location)
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | vicluis | vicluas | vicluos |
| Participe actif | vicluinta(j,n) | vicluanta(j,n) | vicluonta(j,n) |
| Participe passif | vicluita(j,n) | vicluata(j,n) | vicluota(j,n) |
| Adverbe actif | vicluinte | vicluante | vicluonte |
| Adverbe passif | vicluite | vicluate | vicluote |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | vicluus | vicluu | viclui |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
vicluita \vit͡s.lu.ˈi.ta\
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « vicluita [Prononciation ?] »