vicaria
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe vicarier | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on vicaria | ||
vicaria \vi.ka.ʁja\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe vicarier.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Étymologie
- Substantivation de l’adjectif vicarius.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | vicariă | vicariae | 
| Vocatif | vicariă | vicariae | 
| Accusatif | vicariăm | vicariās | 
| Génitif | vicariae | vicariārŭm | 
| Datif | vicariae | vicariīs | 
| Ablatif | vicariā | vicariīs | 
vicaria \Prononciation ?\ féminin , 1re déclinaison (pour un homme, on dit : vicarius)
- Remplaçante.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « vicaria », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] « vicaria », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage