vexatrix
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vexātrīx | vexātrīcēs |
| Vocatif | vexātrīx | vexātrīcēs |
| Accusatif | vexātrīcem | vexātrīcēs |
| Génitif | vexātrīcis | vexātrīcum |
| Datif | vexātrīcī | vexātrīcibus |
| Ablatif | vexātrīcĕ | vexātrīcibus |
vexātrīx \u̯ekˈsaː.triːks\ féminin (pour un homme, on dit : vexator)
- Persécutrice, bourrelle.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes orthographiques
- uexatrix Le ‹ v ›, absent du latin classique, traduit le ‹ u › latin. Voyez « u en latin ».
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Aiouea vexatrix, Hilaira vexatrix
Références
- « vexatrix », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage