verrufen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
| Nature | Terme | |
|---|---|---|
| Positif | verrufen | |
| Comparatif | verrufener | |
| Superlatif | am verrufensten | |
| Déclinaisons | ||
verrufen \fɛɐ̯ˈʁuːfn̩\
- Mal famé.
Synonymes
- berüchtigt
- verschrien
Dérivés
- Verruf
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich verrufe |
| 2e du sing. | du verrufst | |
| 3e du sing. | er/sie/es verruft | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich verrief |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich verriefe |
| Impératif | 2e du sing. | verruf! verrufe! |
| 2e du plur. | verruft! | |
| Participe passé | verrufen | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
verrufen \fɛɐ̯ˈʁuːfn̩\ (voir la conjugaison)
- Calmonier.
Prononciation
- Berlin : écouter « verrufen [fɛɐ̯ˈʁuːfn̩] »