vecturarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de vectura (« transport »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif vecturarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | vecturarius | vecturariă | vecturarium | vecturariī | vecturariae | vecturariă |
| Vocatif | vecturarie | vecturariă | vecturarium | vecturariī | vecturariae | vecturariă |
| Accusatif | vecturarium | vecturariăm | vecturarium | vecturariōs | vecturariās | vecturariă |
| Génitif | vecturariī | vecturariae | vecturariī | vecturariōrŭm | vecturariārŭm | vecturariōrŭm |
| Datif | vecturariō | vecturariae | vecturariō | vecturariīs | vecturariīs | vecturariīs |
| Ablatif | vecturariō | vecturariā | vecturariō | vecturariīs | vecturariīs | vecturariīs |
vecturarius \Prononciation ?\ ; première classe
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vecturarĭus | vecturariī ou vecturarī |
| Vocatif | vecturarī | vecturariī ou vecturarī |
| Accusatif | vecturarium | vecturariōs |
| Génitif | vecturariī ou vecturarī |
vecturariōrum |
| Datif | vecturariō | vecturariīs |
| Ablatif | vecturariō | vecturariīs |
vecturarius \Prononciation ?\ masculin 2e déclinaison
Références
- « vecturarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage