vecchia
Italien
Étymologie
- Du latin vetulus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| vecchia \ˈvek.kja\ | vecchie \ˈvek.kje\ | 
vecchia \ˈvek.kja\ féminin (pour un homme, on dit : vecchio)
- Vieille, femme âgée.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| positif | ||
| Masculin | vecchio \ˈvek.kjo\ | vecchi \ˈvek.ki\ | 
| Féminin | vecchia \ˈvek.kja\ | vecchie \ˈvek.kje\ | 
| superlatif absolu | ||
| Masculin | vecchissimo \vek.ˈkis.si.mo\ | vecchissimi \vek.ˈkis.si.mi\ | 
| Féminin | vecchissima \vek.ˈkis.si.ma\ | vecchissime \vek.ˈkis.si.me\ | 
vecchia \ˈvek.kja\
- Féminin singulier de vecchio.
Prononciation
- Monopoli (Italie) : écouter « vecchia [Prononciation ?] »
- Milan (Italie) : écouter « vecchia [Prononciation ?] »
- Italie : écouter « vecchia [Prononciation ?] »
- Italie : écouter « vecchia [Prononciation ?] »
- Italie : écouter « vecchia [Prononciation ?] »