urino
: urino-
Espéranto
Étymologie
- Du latin urina.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | urino \u.'ri.no\ |
urinoj \u.'ri.noj\ |
| Accusatif | urinon \u.'ri.non\ |
urinojn \u.'ri.nojn\ |
urino \u.ˈri.no\
Synonymes
Apparentés étymologiques
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « urino [Prononciation ?] »
- Toulouse (France) : écouter « urino [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi
- urino sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Étymologie
- Du latin urina.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| urino \Prononciation ?\ |
urini \Prononciation ?\ |
urino \u.ˈri.nɔ\ ( pluriel: urini \u.ˈri.ni\ )
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe urinar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | eu urino |
urino \u.ˈɾi.nu\ (Lisbonne) \u.ˈɾi.nʊ\ (São Paulo)
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de urinar.