univocus

Latin

Étymologie

Dérivé de voco, avec le préfixe uni-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif univocus univocă univocum univocī univocae univocă
Vocatif univoce univocă univocum univocī univocae univocă
Accusatif univocum univocăm univocum univocōs univocās univocă
Génitif univocī univocae univocī univocōrŭm univocārŭm univocōrŭm
Datif univocō univocae univocō univocīs univocīs univocīs
Ablatif univocō univocā univocō univocīs univocīs univocīs

univocus \Prononciation ?\

  1. Univoque.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références