ultima verba
Latin
Étymologie
Attestations historiques
- Accipe, Dardanide, moriturae carmen Elissae; — (Ovide, Héroïdes : épitre Dido Aeneae, cité dans Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald. edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, B. G. Teubner, Leipzig, 1907 → lire en ligne)
 Quae legis, a nobis ultima verba legis:
 Sic ubi fata vocant, udis abiectus in herbis
 Ad vada Maeandri concinit albus olor.
- Ultima verba eius dicuntur haec fuisse: ‘Turbatam rem publicam ubique accepi, pacatam etiam Britannis relinquo, senex et pedibus aeger firmum imperium Antemnis meis relinquens, si boni erunt, imbecillum, si mali,’ […] — (Septime Sévère, cité dans Scriptores Historiae Augustae, de David Magie, Ainsworth O’Brien-Moore, Susan Helen Ballou, volume 1, chez William Heinemann (Londres) / G.P. Putnam’s Sons (New York), 1921, Severus : chapitre 23 → lire en ligne)
 
Nom commun
ultima verba neutre pluriel
καὶ σὺ τέκνον (en grec ancien) 
ou Tu quoque mi fili (en latin)
≈ « Toi aussi, mon fils ! »
ou Tu quoque mi fili (en latin)
≈ « Toi aussi, mon fils ! »
Ultima verba attribués à Jules César
prononcés en grec ancien selon Suétone,
mais popularisés en latin par l'abbé Lhomond.
→ Voir l’article dédié sur Wikipédia.
prononcés en grec ancien selon Suétone,
mais popularisés en latin par l'abbé Lhomond.
→ Voir l’article dédié sur Wikipédia.
Qualis artifex pereo (en latin)
≈ « Quel artiste périt avec moi ! »
≈ « Quel artiste périt avec moi ! »
- Dernières paroles, derniers mots, d’une personne mourante.
- Hæc ultima verba grauiter ferens Ionathas […] — (Flavius Josèphe, traduit par Iean le Frère, David Kiber, François de Belleforest, livre VI des Antiquités judaïques dans L'histoire de Flave Iosephe, Claude Fremy, 1569, page 164 → lire en ligne)- Quand Ionathas eut ouy ces dernieres paroles, il fut fort marry […]
 
 
Voir aussi
- ultima verba sur l’encyclopédie Wikipédia