ullus
Latin
Étymologie
Adjectif indéfini
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ullus | ulla | ullum | ulli | ullae | ulla | 
| Vocatif | ullus | ulla | ullum | ulli | ullae | ulla | 
| Accusatif | ullum | ullam | ullum | ullos | ullas | ulla | 
| Génitif | ullius | ullius | ullius | ullorum | ullarum | ullorum | 
| Datif | ulli | ulli | ulli | ullis | ullis | ullis | 
| Ablatif | ullo | ulla | ullo | ullis | ullis | ullis | 
ullus \Prononciation ?\
- (Seulement utilisé dans une phrase négative) Un, quelqu’un, quelque, aucun.
- quae tam excellens virtus in ullis fuit, ut sit cum majoribus comparanda — (Cic. Tusc. 1, 1)- qui eut jamais une valeur si éminente qu'elle fût comparable à celle de nos ancêtres ?
 
- sine ulla mora — (Cicéron)- sans aucun délai.
 
 
Synonymes
Dérivés
Références
- « ullus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] « ullus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | ullustan | ullusteame | ullusteamet | 
| 2e personne | ullustat | ullusteatte | ullusteattet | 
| 3e personne | ullustis | ullusteaskka | ullusteaset | 
ullus /ˈulːus/