uke
: Uke, Üke
Français
Étymologie
- Du japonais 受け, uke, du verbe ukeru (« recevoir »).
Nom commun
| Singulier et pluriel |
|---|
| uke \u.ke\ |
uke \u.ke\ masculin
Antonymes
Vocabulaire apparenté par le sens
- uke figure dans le recueil de vocabulaire en français ayant pour thème : karaté.
Voir aussi
- uke sur l’encyclopédie Wikipédia
Anglais
Étymologie
- Diminutif de ukulele.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| uke \ˌjuː.k\ |
ukes \ˌjuː.ks\ |
uke \ˌjuː.k\
Prononciation
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « uke [Prononciation ?] »
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |||
|---|---|---|---|---|
| Indéfini | Défini | Indéfini | Défini | |
| Masculin | uke | uken | uker | ukene |
| Féminin | uke | uka | uker | ukene |
uke \Prononciation ?\ masculin ou féminin
- (Chronologie) Semaine.
Variantes dialectales
- veke (nynorsk)