tripo

Voir aussi : tripò

Espéranto

Étymologie

Du français tripe.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tripo
\ˈtri.po\
tripoj
\ˈtri.poj\
Accusatif tripon
\ˈtri.pon\
tripojn
\ˈtri.pojn\

tripo \ˈtri.po\ mot-racine UV

  1. (Boucherie) Tripe.

Prononciation

Anagrammes

Voir aussi

  • tripo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

Étymologie

mot composé de trip- et -o « substantif »

Nom commun

Singulier Pluriel
tripo
\Prononciation ?\
tripi
\Prononciation ?\

tripo \ˈtri.pɔ\

  1. Tripe (s)), boyau.