tripertitus
Latin
Étymologie
- De tres, (« trois »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tripertitus | tripertită | tripertitum | tripertitī | tripertitae | tripertită |
| Vocatif | tripertite | tripertită | tripertitum | tripertitī | tripertitae | tripertită |
| Accusatif | tripertitum | tripertităm | tripertitum | tripertitōs | tripertitās | tripertită |
| Génitif | tripertitī | tripertitae | tripertitī | tripertitōrŭm | tripertitārŭm | tripertitōrŭm |
| Datif | tripertitō | tripertitae | tripertitō | tripertitīs | tripertitīs | tripertitīs |
| Ablatif | tripertitō | tripertitā | tripertitō | tripertitīs | tripertitīs | tripertitīs |
tripertitus
Variantes
Références
« tripertitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage