transfunctorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de transfunctus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | transfunctorius | transfunctoriă | transfunctorium | transfunctoriī | transfunctoriae | transfunctoriă |
| Vocatif | transfunctorie | transfunctoriă | transfunctorium | transfunctoriī | transfunctoriae | transfunctoriă |
| Accusatif | transfunctorium | transfunctoriăm | transfunctorium | transfunctoriōs | transfunctoriās | transfunctoriă |
| Génitif | transfunctoriī | transfunctoriae | transfunctoriī | transfunctoriōrŭm | transfunctoriārŭm | transfunctoriōrŭm |
| Datif | transfunctoriō | transfunctoriae | transfunctoriō | transfunctoriīs | transfunctoriīs | transfunctoriīs |
| Ablatif | transfunctoriō | transfunctoriā | transfunctoriō | transfunctoriīs | transfunctoriīs | transfunctoriīs |
transfunctorius \Prononciation ?\
Références
- « transfunctorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage