tractaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de tractatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif tractaticius tractaticiă tractaticium tractaticiī tractaticiae tractaticiă
Vocatif tractaticie tractaticiă tractaticium tractaticiī tractaticiae tractaticiă
Accusatif tractaticium tractaticiăm tractaticium tractaticiōs tractaticiās tractaticiă
Génitif tractaticiī tractaticiae tractaticiī tractaticiōrŭm tractaticiārŭm tractaticiōrŭm
Datif tractaticiō tractaticiae tractaticiō tractaticiīs tractaticiīs tractaticiīs
Ablatif tractaticiō tractaticiā tractaticiō tractaticiīs tractaticiīs tractaticiīs

tractaticius \Prononciation ?\

  1. Qu'on traite.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références