tractatus

Latin

Étymologie

Déverbal de tracto traiter »), dérivé de tractatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tractatŭs tractatūs
Vocatif tractatŭs tractatūs
Accusatif tractatum tractatūs
Génitif tractatūs tractatuum
Datif tractatūi
ou tractatū
tractatibus
Ablatif tractatū tractatibus

tractatus \Prononciation ?\ féminin

  1. Action de toucher.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Action de cultiver, de traiter.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif tractatus tractată tractatum tractatī tractatae tractată
Vocatif tractate tractată tractatum tractatī tractatae tractată
Accusatif tractatum tractatăm tractatum tractatōs tractatās tractată
Génitif tractatī tractatae tractatī tractatōrŭm tractatārŭm tractatōrŭm
Datif tractatō tractatae tractatō tractatīs tractatīs tractatīs
Ablatif tractatō tractatā tractatō tractatīs tractatīs tractatīs

tractatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de tracto.

Références