terror

Voir aussi : Terror

Anglais

Étymologie

Du latin terror.

Nom commun

SingulierPluriel
terror
\ˈterə(r)\
terrors
\ˈterə(r)z\

terror \ˈterə(r)\

  1. Terreur, effroi.

Apparentés étymologiques

Prononciation

\ˈterə(r)\

Catalan

Étymologie

Du latin terror.

Nom commun

terror masculin ou féminin

  1. Terreur, effroi.

Prononciation

Espagnol

Étymologie

Du latin terror.

Nom commun

SingulierPluriel
terror terrores

terror \Prononciation ?\ masculin

  1. Terreur, effroi.

Synonymes

Prononciation

Étymologie

Du latin terror.

Nom commun

terror \Prononciation ?\

  1. Terreur.

Italien

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en italien. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »).

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Invariable
terror

terror \Prononciation ?\ masculin

  1. (Musique) Terrorcore.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Latin

Étymologie

Dérivé de terreo, avec le suffixe -or.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif terror terrorēs
Vocatif terror terrorēs
Accusatif terrorem terrorēs
Génitif terroris terrorum
Datif terrorī terroribus
Ablatif terrorĕ terroribus

terror \Prononciation ?\ masculin

  1. Terreur, effroi, épouvante.
    • atrocius in urbe saevitum: nobilitas, opes, omissi gestique honores pro crimine et ob virtutes certissimum exitium. nec minus praemia delatorum invisa quam scelera, cum alii sacerdotia et consulatus ut spolia adepti, procurationes alii et interiorem potentiam, agerent verterent cuncta odio et terrore. corrupti in dominos servi, in patronos liberti; et quibus deerat inimicus per amicos oppressi  (Tacite, H. I. 2)
      [je relate] …des cruautés plus atroces dans Rome : noblesse, opulence, honneurs refusés ou reçus, comptés pour autant de crimes, et la vertu devenue le plus irrémissible de tous ; les délateurs, dont le salaire ne révoltait pas moins que les forfaits, se partageant comme un butin sacerdoces et consulats, régissant les provinces, régnant au palais, menant tout au gré de leur caprice ; la haine ou la terreur armant les esclaves contre leurs maîtres, les affranchis contre leurs patrons ; enfin ceux à qui manquait un ennemi, accablés par leurs amis.
  2. Terreur, objet de terreur.

Dérivés dans d’autres langues

Références

Portugais

Étymologie

Du latin terror.

Nom commun

SingulierPluriel
terror terrores

terror \tɨ.ʀˈoɾ\ (Lisbonne) \te.xˈoɾ\ (São Paulo) masculin

  1. Terreur, effroi.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Apparentés étymologiques

Prononciation

Références

  • « terror », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage

Voir aussi

  • terror sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)