tarix
Étymologie
- De l’arabe تاريخ.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Nominatif | tarix |
tarixlər |
| Accusatif | tarixi |
tarixləri |
| Génitif | tarixin |
tarixlərin |
| Datif | tarixə |
tarixlərə |
| Locatif | tarixdə |
tarixlərdə |
| Ablatif | tarixdən |
tarixlərdən |
tarix \tɑ.ˈrix\ (voir les formes possessives)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « tarix [Prononciation ?] »