taggen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich tagge |
| 2e du sing. | du taggst | |
| 3e du sing. | er/sie/es taggt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich taggte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich taggte |
| Impératif | 2e du sing. | tagg tagge! |
| 2e du plur. | taggt! | |
| Participe passé | getaggt | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
taggen \ˈtɛɡn̩\, \ˈtɛɡŋ̩\ (voir la conjugaison)
Synonymes
Hyperonymes
- strukturieren
Dérivés
Prononciation
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Forme de nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | tagg | taggen |
| Pluriel | taggar | taggarna |
taggen \Prononciation ?\
- Singulier défini de tagg.