svimma
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe 1
| Conjugaison de svimma | Actif | Passif | 
|---|---|---|
| Infinitif | svimma | svimmas | 
| Présent | svimmar | svimmas | 
| Prétérit | svimmade | svimmades | 
| Supin | svimmat | svimmats | 
| Participe présent | svimmande | — | 
| Participe passé | — | svimmad | 
| Impératif | svimma | — | 
svimma intransitif \Prononciation ?\
- S'évanouir, tomber en syncope.
Dérivés
Verbe 2
| Conjugaison de svimma | Actif | Passif | 
|---|---|---|
| Infinitif | svimma | svimmas | 
| Présent | svimmer | svimmes, svimms | 
| Prétérit | svam | svams | 
| Supin | svummit | svummits | 
| Participe présent | svimmande | — | 
| Participe passé | svummen | — | 
| Impératif | svim | — | 
svimma
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (881)