susceptibilis
Latin
Étymologie
- (VIe siècle) Dérivé de suscepto (« admettre, accepter »), avec le suffixe -bilis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | susceptibilis | susceptibilis | susceptibile | susceptibiles | susceptibiles | susceptibilia |
| Vocatif | susceptibilis | susceptibilis | susceptibile | susceptibiles | susceptibiles | susceptibilia |
| Accusatif | susceptibilem | susceptibilem | susceptibile | susceptibiles | susceptibiles | susceptibilia |
| Génitif | susceptibilis | susceptibilis | susceptibilis | susceptibilium | susceptibilium | susceptibilium |
| Datif | susceptibili | susceptibili | susceptibili | susceptibilibus | susceptibilibus | susceptibilibus |
| Ablatif | susceptibili | susceptibili | susceptibili | susceptibilibus | susceptibilibus | susceptibilibus |
susceptibilis \Prononciation ?\
- Acceptable, admissible, capable de recevoir, d'être reçu.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « susceptible », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage