superlatiu
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | superlatiu \Prononciation ?\ |
superlatius \Prononciation ?\ |
| Féminin | superlativa \Prononciation ?\ |
superlativas \Prononciation ?\ |
superlatiu \sypeɾlaˈtiw\ (graphie normalisée)
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| superlatiu \sypeɾlaˈtiw\ |
superlatius \sypeɾlaˈtiws\ |
superlatiu \sypeɾlaˈtiw\ (graphie normalisée) masculin
Prononciation
- languedocien moyen : \sypeɾlaˈtiw\
- provençal : \sypeʁlaˈtiw\ ou \sypeʁlaˈtjew\
- rouergat : \sypeɾlaˈtju\
- France (Béarn) : écouter « superlatiu [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage