superlativas
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe superlativer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| tu superlativas | ||
superlativas \sy.pɛʁ.la.ti.va\
- Deuxième personne du singulier du passé simple de superlativer.
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | superlativo | superlativos |
| Féminin | superlativa | superlativas |
superlativas \su.peɾ.laˈti.βas\
- Féminin pluriel de superlativo.
Prononciation
- Madrid : \su.peɾ.laˈti.βas\
- Séville : \su.peɾ.laˈti.βah\
- Mexico, Bogota : \su.peɾ.laˈti.b(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \su.peɾ.laˈti.βah\
- Montevideo, Buenos Aires : \su.peɾ.laˈti.βas\
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | superlativo | superlativos |
| Féminin | superlativa | superlativas |
superlativas \su.pɨɾ.lɐ.tˈi.vɐʃ\ (Lisbonne) \su.pex.la.tʃˈi.vəs\ (São Paulo)
- Féminin pluriel de superlativo.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe superlativar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu superlativas | ||
superlativas \su.pɨɾ.lɐ.tˈi.vɐʃ\ (Lisbonne) \su.pex.la.tʃˈi.vəs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de superlativar.