succentus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | succentŭs | succentūs | 
| Vocatif | succentŭs | succentūs | 
| Accusatif | succentum | succentūs | 
| Génitif | succentūs | succentuum | 
| Datif | succentūi ou succentū  | 
succentibus | 
| Ablatif | succentū | succentibus | 
succentus \Prononciation ?\ masculin
- (Musique) Accompagnement d’un chant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | succentus | succentă | succentum | succentī | succentae | succentă | 
| Vocatif | succente | succentă | succentum | succentī | succentae | succentă | 
| Accusatif | succentum | succentăm | succentum | succentōs | succentās | succentă | 
| Génitif | succentī | succentae | succentī | succentōrŭm | succentārŭm | succentōrŭm | 
| Datif | succentō | succentae | succentō | succentīs | succentīs | succentīs | 
| Ablatif | succentō | succentā | succentō | succentīs | succentīs | succentīs | 
succentus \Prononciation ?\
Références
- « succentus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
 - « succentus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage