subucula
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | subuculă | subuculae |
| Vocatif | subuculă | subuculae |
| Accusatif | subuculăm | subuculās |
| Génitif | subuculae | subuculārŭm |
| Datif | subuculae | subuculīs |
| Ablatif | subuculā | subuculīs |
subucula \Prononciation ?\ féminin
- Sous-vêtement : chemise ou tunique de dessous.
postea quam binas tunicas habere coeperunt, instituerunt vocare subuculam et indusium
— (Varron. ap. Non. 542, 24)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Hieme quaternis cum pingui toga tunicis et subucula et thorace laneo et feminalibus et tibialibus muniebatur, aestate apertis cubiculi foribus, ac saepe in peristylo saliente aqua atque etiam ventilante aliquo cubabat.
— (Suétone, Vita divi Augusti)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- (Latin chrétien) Aube sacerdotale.
vestivit pontificem subucula linea accingens eum balteo et induens tunica hyacinthina et desuper umerale inposuit.
— (Vulgata, Leviticus)- Il mit à Aaron la tunique, il le ceignit de la ceinture, il le revêtit de la robe, et il plaça sur lui l’éphod, qu’il serra avec la ceinture de l’éphod dont il le revêtit.
Références
- « subucula », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « subucula », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage