substantiva
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe substantiver | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on substantiva | ||
substantiva \syb.stɑ̃.ti.va\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe substantiver.
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | substantivo [supstanˈtiβo] |
substantivos [supstanˈtiβos] |
| Féminin | substantiva [supstanˈtiβa] |
substantivas [supstanˈtiβas] |
substantiva \su(β)s.tanˈti.βa\
- Féminin singulier de substantivo.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe substantivar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) substantiva | ||
| Impératif | Présent | (tú) substantiva |
substantiva \su(β)s.tanˈti.βa\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de substantivar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de substantivar.
Prononciation
- Madrid : \su(β)s.tanˈti.βa\
- Séville : \su(β)h.taŋˈti.βa\
- Mexico, Bogota : \subs.t(a)nˈti.ba\
- Santiago du Chili, Caracas : \su(β)h.taŋˈti.βa\
- Montevideo, Buenos Aires : \su(β)h.tanˈti.βa\
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | substantiu \systanˈtiw\ |
substantius \systanˈtiws\ |
| Féminin | substantiva \systanˈti.βo̞\ |
substantivas \systanˈti.βo̞s\ |
substantiva [systanˈtiβo̯] (graphie normalisée)
- Féminin singulier de substantiu.